تأثیر پونه کوهی از نظر کاربر صفحۀ اینستاگرام

تأثیر پونه کوهی از نظر کاربر اینستاگرام

افسنطین شیرین

یک گیاه دارویی قدرتمند آسیایی با ویژگی ارتقا سلامت وجود دارد، که در خانواده مشابه با گل مروارید و آفتابگردان قرار دارد، اما استعداد پنهان این گیاه در هیچ یک از بستگانش دیده نمی شود. این گیاه می تواند سلول های سرطانی را تنها در 16 ساعت از بین ببرد.

دمنوش برگ پنیرک

برگ پنیرک خاصیت نرم کننده دارد و در درمان گلودرد و سرفه کاربرد دارد. پنیرک را می‌توان برای از بین بردن سنگ کلیه هم استفاده کرد. افرادی که سنگ کلیه دارند، باید ۱۰۰ گرم از برگ پنیرک را در یک و نیم لیتر آب بجوشانند و بعد از ۲ تا ۳ دقیقه جوشیدن، آن را صاف کنند و در یک لیوان بریزند همچنین می‌توانند یک قاشق غذاخوری روغن زیتون را به این جوشانده اضافه کنند، این محلول را باید قبل از هر غذا نوشید.

خواص درمانی و دارویی اسطوخودوس

اسطوخودوس دارای طبع گرم و خشک و ضد بلغم و سودا است.

بنا به گفته ابوعلی سینا اسطوخودوس بهترین داروی پاک کننده ترشحات و اخلاط مغزی است، بنابراین مصرف آن نقش موثری در کاهش التهابات جسمی، روحی و تسکین اعصاب دارد.

استفاده از این گیاه در مبتلایان به بیماری هایی مانند اسکیزوفرنی، آلزایمر، پارکینسون و ام اس مفید است.

ترمیم و بازسازی سلسله اعصاب، تقویت بافت های عصبی و سیستم گوارش، پاکسازی مایع مغزی نخاعی از اخلاط سرد بلغمی و سودایی، افزایش حافظه و کاهش ورم های بافتی عصبی از خواص دم کرده اسطوخودوس محسوب می شود.

مصرف دم کرده اسطوخودوس برای مبتلایان به ناراحتی های ریوی و آسم ضروری است. روغن و جوشانده اسطوخودوس نیز سبب تسکین التهابات و درد مفاصل می شود.

ستفاده از دم کرده اسطوخودوس همراه با مصلح آن (کتیرا) نیز سبب رفع انسدادهای کبد و طحال می شود.

جوشانده اسطوخودوس برای ضدعفونی کردن زخم ها استفاده می شود. لوسیون این گیاه نیز نقش چشمگیری در رفع لک و جوش ایفا می کند.از آن جایی که اسطوخودوس یک گیاه هوشمند محسوب می شود، مصرف آن در طول روز برای کبد و هنگام شب برای مغز اثر بخش است.

مخلوط اسطوخودوس همراه با گل گاوزبان و سنبل الطیب نیز نقش چشمگیری در بهبود عملکرد سیستم مغز و قلب دارد ولی افرادی که داروی اعصاب استفاده می کنند باید ازمصرف همزمان این معجون همراه با داروهایشان خودداری کنند. 

تولید و فروش گیاهان دارویی

نزدیک به ۲۳۰۰ گونه از گونه‌های گیاهی ایران در ردیف گیاهان دارویی و معطر قرار دارند. از این تعداد گونه گیاهی، ۴۵۰ گونه، جزو گیاهان دارویی به‌شمار می‌آیند و تعدادی از آن‌ها در عطاری‌ها به فروش می‌رسند اما در اثر دگرگونی‌های زیست‌محیطی به تدریج از تعداد این‌گونه‌های با ارزش دارویی کم می‌شود. در گذشته گیاهان دارویی از دامنهٔ طبیعت چیده می‌شد و اغلب خودرو بودند اما امروزه با فرایند صنعتی شدن، امکان تکیه به فلور طبیعی از بین رفته و شرایط رشد و کشت این گیاهان به شکل صنعتی فراهم شده‌است. در سال‌های اخیر تعداد زیادی از گیاهان مورد استفاده در ایران کشت داده می‌شوند و برخی اقلام وارداتی هستند.

در ایران صنف عطار و سقط فروش، زیرمجموعهٔ وزارت صنعت، معدن و تجارت ایران به‌شمار می‌رود. طی چند سال اخیر به دلیل اقبال مردم به استفاده از ظرفیت‌های طب سنتی، عطاری در کشور رشد بسیاری کرده‌است. به‌گفتهٔ معاون طب سنتی وزیر بهداشت بخش عمده‌ای از این عطاری‌ها مجوز فعالیت ندارند. رئیس اداره داروهای طبیعی و مکمل وزارت بهداشت، نبود آیین‌نامه و ضوابط در مورد کار عطاری‌ها را مشکل اصلی این صنف اعلام کرده‌است.[۱۸] اغلب گیاهان دارویی موجود در عطاری‌ها به صورت خشک شده می‌باشد که تا رسیدن به دست مصرف‌کننده زمان زیادی از جمع‌آوری آن‌ها گذشته‌است؛ به همین دلیل خواص درمانی این گیاهان به شدت کاهش یافته یا در اکثر موارد به کلی از بین رفته‌است.

پروانه‌ای که برای عطاری‌ها صادر می‌شود پروانهٔ فروش گیاهان دارویی است و تعهد محضری از آن‌ها گرفته می‌شود که دخالت در امور پزشکی نکنند و عطاری‌هایی که اقدام به فروش «داروی گیاهی» می‌کنند، مرتکب تخلف می‌شوند.

بعضی از کشورها مانند چین و ویتنام درمان‌های سنتی را در نظام بهداشت و درمان عمومی خود ادغام کرده‌اند. بر اساس مقرارت جدیدی که از سال ۲۰۱۱ در اتحادیهٔ اروپا وضع شده‌است، تولیدکنندگان «داروهای گیاهی» در آینده باید ثابت کنند که محصولاتشان تحت استانداردهای بالا تهیه می‌شود، و در عین حال میزان مصرف دارو هم باید به شکل واضح و مشخص روی بستهٔ دارو نوشته شده باشد. مقررات جدید شامل محصولاتی مانند سرخار گل (اکینیسیا)، گل راعی (سنت جان ورت)، سنبل الطیب و گیاهان سنتی چینی و هندی می‌شود که مصرف گسترده‌ای دارند.